عصر جدید: آقای بنی صدر شما با تحریمهای اقتصادی که ضربه اش قابل انتقال به مردم باشد مخالف بودید، آنها را ضد جنبش و شورش مردم می دانستید، ولی این دیدگاه هنوز مورد توجه ایرانی ها قرار نگرفته است. بانک مرکزی و نفت ایران یا تحریم شده اند یا در آستانه تحریم هستند. تحلیل شما از اثر این دو تحریم چیست؟ آیا اینها شانس جنبش همگانی را نمی کاهند؟ با وجود اینها اصلا امکان جنبش همگانی وجود خواهد داشت؟
بنی صدر: نکته اول اینکه ما ایرانی ها این عیب را داریم که تا آخرین لحظه یعنی وقتی کار از کار بگذرد اقدام را عقب می اندازیم. بله من گفته ام که تحریمها این اثرها را دارد. ولی این را هم گفته ام و هشدار هم داده ام که مردم ایران اگر عمل نکنید وضعیت بدتر خواهد شد، احتمال وقوع جنگ هم هست. امروز مطلبی با اطلاعات بسیار مهم را می خواندم که چگونه در دوره بوش و حالا در در زمان آقای اوباما عده ای در دستگاه آمریکا هستند که در باره این فکر میکنند که چگونه جنگ با ایران را برانگیزند. ملتی که در باره سرنوشت خویش تصمیم نمی گیرد اختیار کشور را به کسی می سپارد که نمی داند که تحریک را با تحریک جواب نمی دهند، بلکه تحریک را خنثی می کنند. نوشته دیگری خواندم گزارشهای منتشر شده توسط ویکیلیکس را آورده است و می گوید که دستگاه اوباما روشش در قابل رژیم ایران به این ترتیب است که رژیم را برمی انگیزد به عملی و یا سخنی که آن عمل و سخن برای سیاستی که آقای اوباما دارد دستاویز بشود. نماینده اوباما به کارشناسان اروپایی توضیح داده که سیاست ایشان، یعنی گشودن باب گفتگو با ایران مانند یک دستکش مخملی میماند برای یک دست آهنی. و هدف اینست که زمینه برای روشهای بسیار سخت در صورت لزوم جنگ با ایران فراهم بشود.
خب شما الان رسیدید به اینکه امریکا بانک مرکزی را تحریم کرده و اروپا میگوید در شش ماه آینده زمینه اماده میشود برای اینکه نفت ایران را هم تحریم بکند و عربستان هم تهدید میکند که در صورتیکه ایران تنگه هرمز را ببندد تولید نفت خود را به روزی دوازده میلیون بشکه خواهد رساند. حالا در قبال این تدارکات سیاسی، اقتصادی و نظامی رژیم ایران چکار می کند؟ در خلیج فارس و دریای عمان مانور نظامی میدهد. در تنگه هرمز هنوز ارتش مانور را تمام نکرده، نوبت سپاه است که میگوید او هم میخواهد مانور بدهد. یادمان نرود که در دوره آقای بوش و دیک چنی، در دفتر آقای دیک چنی اجتماعی شد. در آن اجتماع برای اینکه چگونگی برانگیختن جنگ با ایران چندین فکر به میان آمد. یکی از آنها این بود که امریکا چهار پنچ تا زورق نظامی به رنگ و شکل زورقهای ایران بسازد و در خلیج فارس و منطقه هرمز آنها به طرف کشتیهای جنگی امریکا تیراندازی کنند. احتمالا چند تا امریکائی هم کشته بشود و این برای حمله به ایران دستاویزی بشود. پس ما در یک تحریم ساده نیستیم. در همین زمان یک قاضی مانهاتان هم به استناد قول یک فراری از ایران، گفته است که ایران در آن ترورهای یازده سپتامبر شرکت داشته است و ایران را به پرداخت صد میلیارد دلار غرامت محکوم کرده است! یعنی کاملا محتمل است که در صورتیکه روی خط تحریم کامل و جنگ برود، آنچه ایران دارایی دارد امریکا ضبط کند و بگوید دادگاه حکم کرده و ما بابت آن غرامت برمیداریم! ما در همچین وضعیتی هستیم. حالا باز هم اگر مردم ایران بایستند و نظاره کنند!
در تاریخ ملتها و در تاریخ ملت خود ما هم بوده است. مواردی هست که آنهائی که مسئولند زمان بحران بیماری هاری پیدا میکنند! یعنی بجای اینکه تحریم را خنثی کنند، آن را بیشتر بر می انگیزند! دفعه پیش هم این را عرض کردم. خب این را آدمهای معقول و مسئول حتی اگر در این رژیم هستند باید دست این آقایان را کوتاه کنند والا برای ایران این خطر بزرگ است.
حالا اثراتش را اول از لحاظ اقتصادی در ایران و در منطقه و در جهان را ببینیم. بانک مرکزی را فرض کنیم که اروپا و امریکا تحریم میکنند. یعنی چه تحریم می کننند؟ یعنی اینکه معامله با این بانک نمی کنند. پس این بانک مرکزی دیگر نمی تواند مبادلات تجاری و مبادلات پولی را با بخشی از دنیا انجام بدهد. میماند برخی کشورها، یعنی روسیه و چین و کشورهای دیگر آسیائی که ممکن است این تحریم را نپذیرند و معامله با ایران را ادامه بدهند. اما پولی که وسیله مبادله است دلار است پول چینی نیست، پول هندی نیست. رد و بدل کردن دلار پای بانکهای غربی را به میان می کشد. فرض کنیم که هر دو طرف اینقدر دلار دارند که هیچ احتیاجی به دستگاه بانکی غرب نمی شود. اما آن طرفهای معامله می دانند که ایران دستش زیر سنگ است. هم نفتی که میفروشد را باید ارزان بفروشد هم کالائی که می خرد را باید گران بخرد. یادمان باشد که در تحریم ایران توسط امریکا بعد از گروگانگیری ما واردات را بیست درصد گرانتر وارد می کردیم. تازه آن تحریم فقط از سوی امریکا بود و بقیه دنیا دنبالش نبود و قضیه هم به این غلظت نبود. این یک اثر است. اما اثر مهمتر از این دارد و آن اینکه بخش مهمی از نیازمندیهائی که ایران تا این زمان از غرب تهیه می کرده است، را با واردات از بخشی که هنوز تحریم نکرده پر و جبران کند. اگر سازگار نشد چکار کند؟ مسئله کیفیت هست. مسئله قطعات یدکی هست. ما مشکل قطعات یدکی درمورد ارتش را دیدیم. حالا شما این را در کل اقتصاد ایران تعمیم بدهید. مثلا فراوردهای واسط که در ایران مونتاژ میشود، خودروها و تلویزیونها و ...که در ایران مونتاژ میشوند اینها را باید با واردات از جاهای دیگر دنیا جبران کرد. در قلمرو نفت و گاز، تجهیزات فنی لازم را از حال حاضر که خیلی مشکل داریم کمتر وارد کردنش وضعیت را ناممکن می کند. یک صنعت نفت پیدا می کنید که در حال حاضر فرسوده است و برای مدتی نامعلوم. اما نمی دانیم که زمانی خواهد شد که بتوانیم نو کنیم و در آن زمان برای نو کردن چقدر امکان خواهیم داشت؟ می بینیم که در دوره آقای خاتمی گفتند که در ده سال آینده برای نو کردن و سرمایه گذاری کردن نفت و گاز دویست میلیارد دلار لازم است. چنین پولی خواهد بود؟ نمیدانیم؟ هیچکس نمیداند زیرا تحریم است.
پس این مال صنعت نفت اما حالا زندگی روزمره مردم. خب به دلیل همین تحریمها دلار گران میشود که شده است. یعنی ارزش پول ملی کاهش پیدا میکند چون مجبوریم وارد کنیم. تورم بر تورم اضافه میشود. شما تصور بکنید حال و روز زندگی مردم ایران را! جز یک اقلیت بسیار کوچکی که می توانند از عهده بر بیایند، اکثریت بزرگ مردم ایران چگونه باید زندگی کنند؟ این به زبان خیلی ساده اثرات این تحریمهاست. حال آقای وزیر خارجه رژیم می گوید ما به لطف خدا در سابق هم تحت فشار بودیم و از آن فشارها سالم بیرون آمدیم و حالا هم می توانیم این تحریمها را تحمل کنیم! آنهائی که مثل رژیم آقای صدام می خورند و می برند، می توانند این تحریمها را تحمل کنند، برای اینکه سود هم می برند. اما در تحریم عراق با اینکه برای مواد غذائی و دارو استثنا قائل شده بودند در جمعیت آن روز عراق بیست و پنچ ملیون به اعتباری پانصد هزار و به اعتباری هشتصد هزار نفر از بین رفتند. شما تصور بکنید در جمعیت هفتاد وپیج میلیونی ایران چه وضعی پیش خواهد آمد؟ خداوند لطف فرموده به انسان عقل داده، شعور داده که خودش را توی هچل نیاندازد. آقای وزیر مگر خدا به شما نگفت خودت را توی مهلکه نینداز. خداوند به شما گفت تو خودت را بینداز و توی مهلکه من تو را نجات میدهم؟ به شما یک همچون چیزی گفت؟ خب شما از جان این مردم چی می خواهید؟ برای حکومت بر مردم چه میخواهید بر سر مردم بیاورید که تا بحال نیاوردید؟ ایران کشاورزی دارد، صنعت دارد ـ البته می گوئیم صنعت! چه عرض کنم چه جور صنعتی دارد!؟ ـ در حال حاضر با کمتر از چهل درصد ظرفیت کار میکند، بسیاریش هم در حال تعطیلی است. حالا تحریم که بشود شما می توانید ارزیابی کنید بقیه به چه حال و روزی در می آید؟ حتی کشاورزی ایران به چه حال و روزی در می آید؟ هر گاه یک دولتی بود که اقتصادش را پیشاپیش ویران نکرده بود و می توانست استقامت بکند در بخشهائی از اقتصاد ممکن بود حتی از تحریم برای اینکه تولید اقتصاد تولید محور رو بتواند وسعت بدهد استفاده بکند. اما ما با این وضعیت روبرو نیستیم. ما یک رژیمی داریم هفتصد میلیارد دلار پول گرفته است و ظرف مدتی که آقای احمدی نژاد در کار بوده است بر باد داده است و آنهم نه به طور ساده. بلکه بر باد داده و به ترتیبی خرج کرده که نیاز کشور را به واردات خارجی افزایش داده است. قیمتهای تولیدات داخلی را به حدی بالا برده است که نمیتواند با تولید چینی رقابت بکند. اقتصاد را دست سپاه داده و سپاه این اقتصاد را بیش از آنچه که بوده مصرف محور کرده است. فردا ایران اگر نتواند مواد غذائی وارد بکند نتواند کالاهای صنعتی لازم را وارد بکند این جامعه ایرانی است و فقر عمومی. این نتیجه این تحریمها درسطح داخل بطور خیلی خلاصه.
اما در سطح منطقه و جهان از لحاظ اقتصادی. کشوری مثل ایران که حقوق ملی دارد، در دریا حقوق دارد، بعنوان کشوری عضو این منطقه، در منطقه حقوق دارد. خب شما وقتی در انزوا قرار گرفتی و همه این منطقه بر ضد شما شدند و در تحریم شرکت کردند و اگر جنگی هم پیش آمد در آن جنگ هم شرکت کردند با این وضعیت پیشاپیش باید آماده بود و این امادگی وجود ندارد. همین مانورهائی که این آقایان در خلیج فارس میدهند نشان میدهد که توانائی نظامیشون کم است. اینها خیال می کنند قدرت خود را نشان می دهند ولی در واقع ضعف خود را نشان می دهند . موشکی با عنوان دوربرد امتحان می کنند، اما روسیه می گوید که دور برد نیست ۲۰۰ کیلومتر بیشتر برد نداشته و ایران هنوز نمی تواند موشک دوربرد بسازد. آن کشتی های جنگی و زورق ها هم که شما در آنجا نمایش می دهید هرکس می داند که ارزش جنگی آن چه اندازه است.حالا محاسبه کرده اند که نیروی هوائی شیخ نشین های خلیج فارس بر نیروی هوائی ایران غلبه می کند،همه هواپیماهای جدید و نو در مقابل هواپیماهای اسقاط و کهنه ما. این موقعیت ایران به لحاظ قرار گرفتن در تنگنای اقتصادی بر همه چیز اثر می کند. حتی بر آنهائی که مثلا در عراق موافق بودند که با ایران همکاری کنند و آن بخشهائی از منطقه که با ایران سازگاری داشتند آنها نیز از این ببعد ترجیح می دهند که سیاست خود را تغییر دهند و خود را با دنیای غرب که عرصه را بر ایران تنگ کرده منطبق کنند، برای اینکه اگر شکستی برای ایران پیش بیاید آنها نیز می گویند که شریک هستند و سهم خود را می خواهند. در حالی که اگر بیایند در این وضعیت با ایران رفاقت کنند باید بابت این رفاقت بها هم بپردازند. وقتی کار به آنجا رسید معنایش این است که افکار عمومی غرب را هم از دست داده ایم. دیگر این رژیم نیست که افکار عمومی را از دست داده، دنیا به این نتیجه رسیده که این مردم ایران هستند که خودشان توانائی مهار این رژیم را ندارند چه رسد به تغییر. پس بجا می بینند که دولتهایشان آنچه را صحیح می دانند بر ضد ایران انجام دهند. به این ترتیب ما افکار عمومی دنیا را نیز بر ضد خود برانگیخته ایم وتحریم به این معناست. پس برای اقدام بعدی زمینه ایجاد کرده ایم. چنانچه تحریم های قدیم برای این تحریم جدید زمینه ساز شد، این تحریم ها نیز برای ضربه نظامی زمینه ساز می شود.
حال اثر نظامی را با هم بدون وارد شدن در ارقام و محاسبات اقتصادی پیچیده مورد بررسی قرار می دهیم. زیرا این مسئله بسیار پر اهمیت می باشد و می باید که عموم هموطنان توجه لازم را مبذول نمایند ، امیدوارم هر ایرانی که از این گفتگو آگاه می شود به سایرین نیز انتقال دهد ،مسئولیت ها را شما به یاد یکدیگر آورید. فرض کنیم آقای خامنه ای که گفته است "تحریک را با تحریک و عمل را با عمل جواب میدهد " حال به عمل رسیده است. معاون آقای احمدی نژاد گفته که اگر ایران تحریم نفتی بشود، تنگه هرمز را خواهد بست. اگر ایشان فضولی کرده است، می بایست تاکنون در دهان ایشان زده باشند، ولی هنوز این کار را نکرده اند. با فرض اجراء شدن این تحریم، آیا تنگه هرمز را خواهید بست؟ اگر این تحریم اهمیتی ندارد پس چرا تهدید میکنید؟ اگر این تحریم مهم است پس چرا کشور را به پای چنین خطری برده اید؟ و حال که تا پای این خطر رفته اید، آیا این تهدید را به اجراء در می آورید و یا خیر؟ و اگر فرض کنیم که تنگه هرمز را بستید،نتیجه آن چه خواهد بود؟ اول اینکه : کشوری که نمیتواند اصلا نفت صادر کند ایران خواهد بود،آن کشورهای که میتوانند بخش اعظم نفت خود را صادر کنند، عربستان سعودی و شیخ نشین ها هستند. عربستان نیز گفته است که لوله نفتی را نیز آماده خواهیم کرد که دیگر نیازی برای صادرات نفت از طریق تنگه هرمز نداشته باشیم. آن کشوری که نمی تواند هیچ چیزی وارد کند فقط ایران است. مگر از طریق روسیه که آن هم برای این کار پول مطالبه خواهد کرد.تازه بسیاری از محصولات از قبیل محصولات کشاورزی را نیز روسیه ندارد مگر این که آنها واسطه شوند، ارزان بخرند و به ما گران بفروشند. پس هنگامی که شما تنگه هرمز را بستید یعنی در حالت جنگی قرار گرفته اید و با این کار حمله نظامی را موجه کرده اید و اقدام نظامی به عمل در می آید. حال چقدر توان مقابله را دارید؟مقابله با قدرت هایی که به مانند لیبی با شما روبرو خواهند شد، نه مانند عراق و افغانستان یعنی حمله زمینی نخواهند کرد بلکه بصورت حمله هوائی با بمب و موشک ایران را به خاک سیاه می نشانند و نابود می کنند .
عصر جدید : آقای بنی صدر در سال ۱۹۸۸ یک چنین اقدامی را رژیم ایران انجام داد که مواجه شد با جمع آوری مین های آبی در خلیج فارس توسط آمریکا و سرنگونی هواپیمای ایر باس ایرانی که حامل مسافرهای ایرانی بودنند در آن زمان نیز دولت ایران رجزخوانی های بسیار کرد ولی در مدت سه ساعت ،عقب نشینی کرد.
بنی صدر: بله ولی ما در حال حاضر مسئله امروز را بررسی میکنیم. در گذشته این رژیم اشتباهات بسیاری مرتکب شده است و یک جنگ هشت ساله نیز بر دوش مردم گذاشته است و مردم نمی توانند بگویند که نمیدانستند. آن جنگ نیز به همین صورت شروع شد. تحریک های متقابل منجربه جنگ شد. بعد سندها بیرون آمد و معلوم شد که آقای کارتر برای حمله به ایران چراغ سبز به آقای صدام حسین نشان داده است، وزیر دفاع انگلستان اعلام کرد که جنگ در سود انگلستان و غرب بوده و ما اسباب ادامه آن را فراهم کردیم .
بله همه اینها بوده و آنها می خواستند که انقلاب ایران را به ضد انقلاب تبدیل کنند و موفق نیز شدند. می خواستند در خلیج فارس حضور پیدا کنند،که کردند. می خواستند مانع از تسری انقلاب ایران به دنیا بشوند که اصلا ایران تبدیل به لولو شد. در حال حاضر طوری شده است که طرفداران رژیم پهلوی نیز طلب کار شده اند. پس شما مردم ایران نمیتوانید بگویید که نمیدانستید. سالهاست که می نویسیم و می گوئیم و باز هم خواهیم نوشت و خواهیم گفت. میدانیم که سانسور نیز هست پس وظیفه آنانی که مطلع می شوند سنگین است و باید از طریق دهان به گوش در سطح جامعه، جامعه را آماده کنند. برای اینکه سرنوشت خود را در دست بگیرند. در هر صورت هنگامی که وضعیت به این مرحله برسد،میشود وضعیت جنگی،که این وضعیت جنگ و ویرانی عمومی به بار می آورد. بعد این ویرانی عمومی را با چه می خواهید بسازید؟ توضیح دادم که اگر روزی این تحریم ها برداشته شود، تنها بازسازی صنعت نفت سرمایه کلان می خواهد، چه برسد که شما به آن باسازی کشور را نیز اضافه کنید. خطر تجزیه ایران هم هست و در مدارکی که این روزها می خوانم یکی مربوط به این است که طرح اسرائیلی ها برای کمک هائی که به این گروههای خائن به ایران می کنند این است که اگر جنگی پیش آمد برای همیشه اصلا ایران را تجزیه کنند. من نمی خواهم شما مردم ایران را بترسانم. اینها واقعیت است و باید با شما در میان گذاشت تا هر ایرانی مسئولیت خود را بشناسد. تا هر ایرانی بداند که اینهائی که وابسته به رژیم بودند و فرار کردند یا در انقلاب رانده شدند و حالا در خارج از کشور تبدیل به آتش بیار معرکه شده اند، دنبال این هستند که یک آلترناتیو دست نشانده آمریکا ایجاد کنند و توجیه گر این باشند که اگر جنگی شود برای تغییر رژیم آلترناتیوی باشد که جای آن را بگیرد. درست مانند همان بازی که در عراق و افغانستان و لیبی کردند و این را در ایران دوباره تکرار کنند و به این خائن ها می گویم که اینکه شما شب و روز به من ناسزا بگوئید مرا از گفتن آنچه حق است باز نمی دارد و اگر تهدید های شما چندین برابر شود من همچنان بر حق خواهم ایستاد و به مردم ایران مرتب هشدار عرض خواهم کرد .
چون وقت محدود است حال یک بررسی هم در باب پیامد های بعدی آن انجام دهیم: حال با فرض اینکه تنگه هرمز را بسته اند و آن حالتی پیش می آید که گفتم از لحاظ اقتصادی خفه می شوند. از نظر نظامی در معرض جنگ قرار می گیرند و از نظر سیاسی رژیم ایران تبدیل می شود به رژیمی که به هر قیمت باید آنرا سرنگون کرد و پیامد های آنرا همچون خطر تجزیه ایران عرض کردم . حالا فرض کنیم که تنگه هرمز را نبستند خوب معلوم می شود که این مانورها کارهای ابلهانه ای بوده که این رژیم انجام داده و اثر معکوس کرده و در واقع آمریکا و غرب این رژیم را برانگیخته است چون می دانند اینها واکنشی عمل می کنند آقای خامنه ای امروز عین کارهائی را می کند که آقای خمینی می کرد. هرچه اصرار می کردیم شما را تحریک می کنند که واکنش نشان دهید. ایشان همان واکنشی را که آنها می خواستند انجام می داد و اظهار می کرد و نتیجه اش آن شد که دیدید. حالا هم درست مانند همان وضعیت است، شما اول ضعف خود را عیان ساختید که مانور میدهم و چنین و چنان، اما نتوانستم این کارها را بکنم. خوب حالا یک رژیم ناتوانی هستی که تحریم هم شده ای. از لحاظ درون رژیم هم که می دانیم که برخوردها در چه حد است. حتی بین منحرفین یعنی دستگاه آقای احمدی نژاد و آقای خامنه ای هم برخورد وجود دارد. پس دولتی که توانائی تصدی چنین وضعیتی را داشته باشد نیست. نتیجه این است که این مافیاهای اقتصادی و مالی تسلطشان بر کشور بیشتر می شود، در سیاست نیز بیشتر می شود و یک هرج و مرج اقتصادی سیاسی که در حال حاضر وجود دارد، وسعت پیدا می کند.
اولین اثر آن افزایش مقدار قاچاق است چون معنای تحریم این است که شما باید از راه غیر قانونی (از نظر غرب هر چیزی که به ایران وارد شود و یا نفتی که از ایران صادر شود غیر قانونی است ولو اینکه برود به کشورهائی که در تحریم شرکت نکرده اند) اقدام نمائید.
همانطور که می دانید در مورد تحریم عراق هم چنین شد که پسرهای آقای صدام و فرزندان آقای هاشمی رفسنجانی بطور مشترک نفت عراق را قاچاق می کردند ـ البته سپاه پاسداران ایران هم واسطه بود ـ همین وضعیت را شما در مقیاس بزرگتر در ذهن بیاورید.
آنها میزان خورد و برد خود را افزایش می دهند در حالی که فقر عمومی مردم ایران بیشتر می شود. هر اندازه این زمان طولانی تر شود اقتصاد ایران فلج تر می شود و کشور ضعیف تر می شود. در منطقه ای که به ایران بجای حسن نظر سوء نظر هست، ضعیف شدن کشور مساوی است با خطر جدی برای استقلال ایران در کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت. آیا آقای خامنه ای از این امور آگاه است؟ من گمان نمی کنم. کسی هست که این حقایق را به او بگوید؟ چون پزشکان گفته اند خبرهائی که او را ناراحت می کند نباید به او گفته شود. آیا این حقایق جزء خبرهائی است که نباید به او گفته شود؟ این هم معلوم نیست. آنچه معلوم است این است که ما در خطیرترین موقع، بدترین حاکمان را داریم. چنانکه در این مدت دراز هم داشته ایم. این توضیحی بود در مورد اثرات تحریم.
به نظر اینجانب مسئله بی اندازه مهم است و شاید لازم باشد در زمان دیگری باز به این موضوع ها بپردازیم و هر قسمت را دقیق تر بررسی کنیم. مثلا قسمت اقتصادی را در سطح ملی ، منطقه و جهان، قسمت نظامی و قسمت سیاسی را یک به یک بشکافیم بطوری که جامعه ملی دقیق بداند که در چه وضعیت و موقعیتی است.
مردم ایران شما مسئولید، حیات ملی ما در خطر است، بر شماست که به مسئولیت خویش عمل کنید، هیچ فرصتی را برای اینکه بگوئید کشور مال شماست و تصمیم گیرنده شما هستید از دست ندهید! از هم اکنون خود را برای تحریم هر چه وسیعتر انتخابات به نشان اینکه شما حضور دارید و وجدان ملی دارید و نمی خواهید قدرت های خارجی بجای شما راجع به سرنوشت شما تصمیم بگیرند آماده شوید.
شاد و پیروز باشید.
